“Seni öldürmeyen şey güçlendirir.”
Ne kadar klişe değil mi?
Ama kimse o süreçte nasıl dağıldığını, ne kadar sessizce çöktüğünü, içten içe nasıl eridiğini anlatmaz. Çünkü seni öldürmeyen şey önce parçalayabilir. Hayattan geçici olarak vazgeçmiş gibi hissettirebilir. Kendini bir anda hiçbir şey istemezken, kimseyle konuşmak istemezken, anlamsız dizilerin içinde kaybolurken bulabilirsin.
Bu süreçler aslında sandığımızdan daha öğreticidir.
Tıpkı Conan O’Brien’ın yaşadığı gibi…
Kariyerinde büyük bir hayal kırıklığı yaşar. Günlerce dizi izler, tuhaf şeyler yapar, kimseyi umursamaz. Ama sonra, o karanlık sürecin ardından kendine döner ve şöyle der:
Ben de bir dönem tam olarak böyle hissetmiştim.
Hayatımda her şey aynı anda durmuş gibiydi.
Görünürde her şey yerli yerindeydi ama içimde tarifsiz bir boşluk vardı.
Hiçbir yere ait hissetmiyordum. Sabahları uyanmak, akşamları uyumak… hepsi sıradan, amaçsız ve renksizdi.
Bir gün sevdiğim bir arkadaşım bana “belki bu, senin yeniden doğum sancın” dedi.
Ve o gün ilk kez ağlamak iyi geldi. Çünkü bir şeyin bitmiş değil, değişmekte olduğunu hissettim.
J.K. Rowling’in hikâyesini o dönemlerde okumuştum.
Bugün milyonlarca insanın hayal gücüne dokunan bir kadın…
Ama kariyerinin başında, her şeyin alt üst olduğu bir dönemde kızına tek başına bakıyor, geçinmeye çalışıyor, hatta başını sokacak yer bulamıyor.
Hayatının peri masalı gibi anlatılmasına itiraz ediyor çünkü diyor ki:
Yine de dipten yükselen bir kararla değiştiriyor her şeyi:
Bu söz beni derinden etkiliyor.
Çünkü biz de çoğu zaman bize ait olmayanları taşıyoruz:
Söylenmemiş sözleri, yarım bırakılmış cümleleri, toplumsal rolleri, başkalarının beklentilerini…
Ben de o dönem kendi üzerimde birikmiş, bana ait olmayan ne varsa fark ettim.
Ve içten içe bir temizlik başladı.
Bir sabah fark ettim ki; kimseye anlatmadan, sessizce, içimde bir dönüşüm başlamış.
Sanki bedenim aynıydı ama içimde başka bir ben uyanıyordu.
Hâlâ korkuyordum belki ama artık kaçmıyordum.
Hâlâ yalnız hissediyordum ama bu yalnızlık bana ait, bana iyi gelen bir şeydi.
Şimdi dönüp bakınca anlıyorum…
Dip dediğimiz şey bazen sadece yön değiştirmemiz için bir durak.
Bazen kaybolmak, yeniden bulunmak için şart.
Kendime Not:
Karanlığın ortasında bile ışığı beklemek değil, içimdeki kıvılcımı fark etmekmiş mesele.
Hiçbir şey sonsuz değil. Ama ben içimden geçen her karanlıkta, kendime biraz daha yaklaştım.
Etiketler:
#DiptenDönmek #ConanOBrien #JKRowling #İlhamVericiYazılar #FethiyeErkaşYazıları #KendineDönüş #Hayatınİçinden #Deneme
