Doğum Günüm Kutlu, Hayatım Mutluluk Dolu Olsun!

-





23 Mayıs
Ne mutlu bana...
Ne mutlu aileme...
Ne mutlu dostlarıma...

Ve ne mutlu bu güzel yaş günüme...

Yıl 2009! Neler değişti? Neler neler ki, bunlar saymakla bitmez... Şöyle bir düşündüğümde 2009 yılı ne kadar da uzak gelirdi bana. Ancak O’da geldi ve ne mutlu bu yaşanmışlığa...

Ve yaşam ilk önce merhaba kelimesini sundu bizlere. Bu öyle bir kelime ki, tüm yeniliklerin ve güzelliklerin başlangıcı bu sayede gerçekleşti.

Her ilk bir “merhaba” ile başladı. Mümkün olduğunca da alışkanlıklara dahil edilmedi.

Fotoğraf karelerinde “ben” değişmekte artık. Göz çevremde kaz ayakları yer ediyor. Güldükçe de belirginleşiyor bu çizgiler. Yakında kazın tümü yüz çevremde belirmeye başlayacak; yıl 2060!
Dilerim ki tüm dileklerimiz istediğimiz şekliyle gerçekleşsin, sevgilerimiz kat be kat bize geri dönsün. Etrafımız başkasına ait renkler ve şekillerden oluşmasın. Renkler ortak olsun, sevgiler de sonsuz olsun!

Hep diyorum empati empati, sahip olabileceğiniz en önemli duygu empati olsun. Sonrası zaten size kat be kat geri dönüyor.Gerçekler hayallerden önce gelmesin...

Sevgiler.

Yorumlar

citlembik dedi ki…
Çok çok güzel... İyi Ki doğdun iyi ki arkadaşım oldun...
17 Haziran 2009 15:29
Fethiye Erkaş dedi ki…
Çiğdem; sen de iyiki doğdun! ne güzel arkadaş olduk... güzel zamanlarımız hep aklımda, biz ne olursa olsun, her zaman olur şeyler yarattık. Olur , olur, olur... herşey çok çok daha güzel olacak. Seni ve senden sonra Bora'yı çok sevdim ben:)) oğluşun dünya tatlısı Boracım:))
25 Ekim 2009 00:08
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Prensip sahibi olabilmek

-
Resim
Yaşama tarafsız gözle bakıldığında, hiçbir kuralsızlık, dağınıklık veya katı bir kuralcılık görmeyiz. Kainat herkes için aynı şekilde yaratılmış, kimse için özel kurallar konulmamış. Herkes için zaman aynı şekilde ilerliyor. Hergün güneş aynı şekilde doğuyor. Gün bitiminde de güneş aynı şekilde batıyor. Mevsimler sırasıyla yaşanıyor. Böylelikle mevsimin bize getirdikleri yaşamın kaynağını oluşturuyor. Bu oluşumlar bir şekilde doğanın kendi kurallarını ve bu sayede de güven hissini yaşatıyor bize. Birey olarak da kendi iç dünyamızda oluşturduğumuz ilkelerimiz var. Bu doğduğumuz günden başlıyor; ailede. Bunlar ev içinde bulunan herkesi bağlayan ve ilişkileri bu sayede huzurlu olarak gelişmesini sağlaması, karakterimizi şekillendiriyor. Prensip sahibi olan ailenin, bazı kurallar koyması despot olmak anlamında algılanmamalı. Artık ailemizden ayrıldığımız, kendi ayaklarımız üzerinde durmaya başladığımızda, oluşturduğumuz ilkeler yaşamı sağlıklı olarak sürdürmemizi kolaylaştırır. Kuralsızlık...
Devamı

Özgün Olmak

-
Resim
Üzerinde durma cesareti gösteremediğimiz fikirler, yabancılaşmış bir görkemle bize geri döner.” Özgünlük, belki de insana dair en kıymetli özelliklerden biri. Çoğunlukla çocukluk dönemimizde özgünlüğün en saf halini taşırız. Ancak büyüdükçe, birilerine benzemeye, onları örnek almaya ve kendi doğamızdan uzaklaşmaya başlarız. Kimliğimizi çoğu zaman özenti, beğeni ya da taklitler üzerine inşa ederiz. Hem içsel hem de dışsal dünyamızda bu eğilimi görmek mümkün. Peki, nasıl özgün olabiliriz? Kendine has bir birey nasıl olunur? İlk adım cesaret olmalı. Kendin olmak cesaret ister çünkü. Ardından dürüstlük gelir. Ne arıyorsan, önce kendinde araman gerektiğini fark etmek önemlidir. “Yıldızın kendinde saklı,” demişler. Hiç düşündünüz mü, bize ait bir parmak izimiz, eşsiz bir ses tonumuz varken neden hala özgün olamıyoruz? İyi ya da kötü yanlarımızla kendimize güvenemediğimizden olabilir mi? Hayatımız, mükemmel olma çabası ve başkalarına özenmekle geçiyor çoğu zaman. Ama eğer gerçekten kendim...
Devamı

Etekleri Zil Çalmak

-
Resim
Etekleri Zil Çalmak Osmanli'da gayrimuslimler (hamamlarda saniyorum) giysi uclarina minik çanlar takmak ve yürüdüklerinde yerlerini belli etmek zorundaymislar. Etekleri zil calmak deyimi de buradan geliyor. Başka bir rivayete göre de; vaktiyle Anadolu’nun bir şehrinde, herkesin sevdiği, hürmet ettiği, keramet sahibi güler yüzlü, tatlı dilli bir kişi varmış. Bu kişinin, pabuçlarının sivri ucunda, cübbesinin eteklerinde yüzlerce ufak kuzu çıngırağı varmış. Uzaktan bu kişinin geldiğini herkes çıngırağın çıkardığı sesten anlarmış. Bu çıngırakları neden taktığını soranlara: —Efendim, insan bilmeyerek görmeyerek yerdeki karıncaları çiğneyebilir. Onları ürkütüp kaçmalarını sağlamak için olduğu kadar, tehlikeli ve zararlı hayvanlar da benim onları ezeceğimi anlayıp saklandıkları yerden kaçmak isterken ortaya çıkmalarına sebep olur, diye yanıtlarmış. Bir gün emniyet kuvvetleri bir takip sonucu pusu kurarak azılı harami çetesinin saklandığı yerden çıkmasını beklerken, o sırada çıngıraklı kiş...
Devamı