Engelleri aşan, ışık hızında asansör:)

-

Hepimiz bir kez olsun metro duraklarında bulunan asonsörleri kullanmışızdır. Bu asonsörlerin öncelikli kullanım amaçlarını da biliyoruzdur. Yaşlı, hamile ve engelli kişiler için kullanılması gerekli olan uyarıları da okumuş, özeni de gösterme çabasında bulunmuşuzdur şüphesiz.

Şahsen ben her sabah metro ile işe gitmek için bu asansörleri kullanıyorum. Kullanıyorum çünkü, tam da yolumun üzerinde....
Bu sabah da metroya ulaşmak için asansörü kullanmak istemiştim. Sıkılmadan da uyarı yazısını okumuş ve asansörün gelmesini bekliyordum. Geldi gelmesine de, içerisinde bulunan kişiler inmek için sırasını beklerken, kapılar bir anda kapanıverdi...

Şaşkınlık bu ya; aslında bu durumu daha önce de yaşamıştım, asansörün kapıları açılıyor, ancak ne asansörde bulunan kişiler inmeye fırsat buluyor, ne de asansöre binmek isteyenler için bu mümkün oluyordu.
Peki nasıl olur da bu hızda çalışan ve uyarı yazıları gözümüze gözümüze konulan asansörleri ihtiyacı olan kişiler kullanabilecekler di?
Ki ben o kadar hızlı birisi olarak bu sabah da kaçırmışım asansörü...

Şaşırdım!
Ama yarın? Ama yarın....


Engelleri aşan, ışık hızında asansör:)

Yorumlar

citlembik dedi ki…
Öncelikle yazına verdiğin başlığa bir anlam yükleyemedim. Zaten her başlık anlamlı olacak diye bir kaide de yoktur ki yazıların başlıkları yazılan yazının içeriğyle doğru orantılı ilerler. Yazının sonuna geldiğimde ise gülmeye başladım. Ama yarın ama yarın kısmında... Ve efet engelleri aşan ışık hızında asansörler olsun !!! Güzeldi. Aklına sağlık !
4 Kasım 2009 15:05
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Prensip sahibi olabilmek

-
Resim
Yaşama tarafsız gözle bakıldığında, hiçbir kuralsızlık, dağınıklık veya katı bir kuralcılık görmeyiz. Kainat herkes için aynı şekilde yaratılmış, kimse için özel kurallar konulmamış. Herkes için zaman aynı şekilde ilerliyor. Hergün güneş aynı şekilde doğuyor. Gün bitiminde de güneş aynı şekilde batıyor. Mevsimler sırasıyla yaşanıyor. Böylelikle mevsimin bize getirdikleri yaşamın kaynağını oluşturuyor. Bu oluşumlar bir şekilde doğanın kendi kurallarını ve bu sayede de güven hissini yaşatıyor bize. Birey olarak da kendi iç dünyamızda oluşturduğumuz ilkelerimiz var. Bu doğduğumuz günden başlıyor; ailede. Bunlar ev içinde bulunan herkesi bağlayan ve ilişkileri bu sayede huzurlu olarak gelişmesini sağlaması, karakterimizi şekillendiriyor. Prensip sahibi olan ailenin, bazı kurallar koyması despot olmak anlamında algılanmamalı. Artık ailemizden ayrıldığımız, kendi ayaklarımız üzerinde durmaya başladığımızda, oluşturduğumuz ilkeler yaşamı sağlıklı olarak sürdürmemizi kolaylaştırır. Kuralsızlık...
Devamı

Özgün Olmak

-
Resim
Üzerinde durma cesareti gösteremediğimiz fikirler, yabancılaşmış bir görkemle bize geri döner.” Özgünlük, belki de insana dair en kıymetli özelliklerden biri. Çoğunlukla çocukluk dönemimizde özgünlüğün en saf halini taşırız. Ancak büyüdükçe, birilerine benzemeye, onları örnek almaya ve kendi doğamızdan uzaklaşmaya başlarız. Kimliğimizi çoğu zaman özenti, beğeni ya da taklitler üzerine inşa ederiz. Hem içsel hem de dışsal dünyamızda bu eğilimi görmek mümkün. Peki, nasıl özgün olabiliriz? Kendine has bir birey nasıl olunur? İlk adım cesaret olmalı. Kendin olmak cesaret ister çünkü. Ardından dürüstlük gelir. Ne arıyorsan, önce kendinde araman gerektiğini fark etmek önemlidir. “Yıldızın kendinde saklı,” demişler. Hiç düşündünüz mü, bize ait bir parmak izimiz, eşsiz bir ses tonumuz varken neden hala özgün olamıyoruz? İyi ya da kötü yanlarımızla kendimize güvenemediğimizden olabilir mi? Hayatımız, mükemmel olma çabası ve başkalarına özenmekle geçiyor çoğu zaman. Ama eğer gerçekten kendim...
Devamı

Etekleri Zil Çalmak

-
Resim
Etekleri Zil Çalmak Osmanli'da gayrimuslimler (hamamlarda saniyorum) giysi uclarina minik çanlar takmak ve yürüdüklerinde yerlerini belli etmek zorundaymislar. Etekleri zil calmak deyimi de buradan geliyor. Başka bir rivayete göre de; vaktiyle Anadolu’nun bir şehrinde, herkesin sevdiği, hürmet ettiği, keramet sahibi güler yüzlü, tatlı dilli bir kişi varmış. Bu kişinin, pabuçlarının sivri ucunda, cübbesinin eteklerinde yüzlerce ufak kuzu çıngırağı varmış. Uzaktan bu kişinin geldiğini herkes çıngırağın çıkardığı sesten anlarmış. Bu çıngırakları neden taktığını soranlara: —Efendim, insan bilmeyerek görmeyerek yerdeki karıncaları çiğneyebilir. Onları ürkütüp kaçmalarını sağlamak için olduğu kadar, tehlikeli ve zararlı hayvanlar da benim onları ezeceğimi anlayıp saklandıkları yerden kaçmak isterken ortaya çıkmalarına sebep olur, diye yanıtlarmış. Bir gün emniyet kuvvetleri bir takip sonucu pusu kurarak azılı harami çetesinin saklandığı yerden çıkmasını beklerken, o sırada çıngıraklı kiş...
Devamı