Yakın Zamanda Aklımda Yer Edenler

-Uzun süredir giymediğim kabanımı bugün giydiğimde, elimi cebime atıp da bulduğum alışveriş fişleri beni melankolik yapmaya yetiyordu. Zamanın birinde bir akşam dışarı çıkmışım, çok eğlemişim, sonra birkaç DVD almışım, Ancak aldığım bu DVD ler bende değil başkasında. Faturayı okuduğumda hemen hatırladım bu DVD.leri ve kimde olduğunu? Acaba bunları hediye ettiğim kişi, bu filmleri izlediğinde hatırına düşüyor muyum ben (!)?

-Dün güzel bir gündü, büyük ablam Çanakkale'den gelmiş, ortanca ablam da büyük ablam geldiği için bana geldi. Hep birlikte İkea mağazasına gittik. İşte günün olayı burada başlıyordu. Baya bir dolaşmıştık. Haliyle de yorulduk. Sonra yemek yedik bir alt kata indik ve ben aldığım eşyaları paketlemek üzere ablamlardan ayrıldım. Ne oldu ise o zaman olmuş. Kahve bölümünden su içilen bardaklar ile ablamlar kahve almışlar kendilerine. Bardak su bardağı olduğu için kahve bölümüne bir ücret ödememişler; farkında olmadan. Sonrasında tam benim yanıma geliyorlarken, bir mağaza görevlisi ellerinde bulunan bardakları istemiş. Ablamda şaşkınlıktan çok isterseniz siz de alın demiş. Olay tam da burada patlak veriyor tabi, görevli kişi ısrar edince ablam durumu anlamış ve, "ileride paketleme yapan kişi kardeşimdir, size bugün mağazanızdan yaptığı alışveriş tutarını söylesem sanırım kahvenin yanında bize kurabiye bile ısmarlamanız gerekebilir" demiş. Ve kahveleri de görevliye teslim etmiş. Yanıma geldiklerinde katıla kaltıla gülüyorlardı...

-Bu hafta süpriz dolu olacak; yöneticim değişti. Yöneticim ile birlikte pek çok iey değişecek haliyle. İş yerinde yaşanacak bu değişiklikleri izlemek beni biraz yoracak gibi görünüyor. Tam da herşey yolunda giderken ve en önemlisi ayrılan yöneticim ile çalışmanın çok keyifli olması... Keşke daha çok çalışma fırsatımız olsa idi...

-Geçtiğimiz hafta bir kez daha anladım ki birini hayatından çıkartmak çok zor bir durum! Çok can yakıcı. Ve öğrendim ki, birşey bir kez yapılıyorsa çok şey ifade ediyor. Ancak ikinci kez yapılıyorsa artık hiç bir değeri kalmıyormuş...
İnsanın çok yakın dostuna uzak durması hakketen can yakıcı, ancak prensipler ne için girer hayatımıza bunu düşünüp de karar verdim ben de. Aslında hayatımdan çıkartmak dediğim şey, özelimden çıkartmak oldu benim için. Verdiğim değer kendini yok etti. Çünkü O'na gösterdiğim değerin ve sabrın gün geçtikçe beni riske atıyor olmasıyla ben yorulduğumu fark ettim... Artık yorulmayacağım ancak bir müddet daha üzüleceğim kesin!

-Tesadüf tanıştığım, sonrasında tesadüf bir şekilde tekrar karşılaştığım, bu durumun belli aralıklarla rutine oturduğu, ancak her seferinde bu tesadüf karşılaşmaları sanki ilk kez yaşıyormuşum gibi şaşırdığım "O" kişiyi, ne tesadüftür ki geçtiğimiz günlerde tekrar görmeye başladım. Ne tesadüfdür ki...?
Mukadderat?
Her seferinde O'nla olan bu karşılaşma durumuna şaşırma duygum hiç eksilmeden aynı şaşkınlığı göstermekte...?


İyi haftalar, güzel bir hafta olsun...