Zamanla Dönüşen Zihinsel Perspektif

 İnsan geçmişine döndüğünde, aslında bir yere değil, bir zamana temas eder.

Ayak bastığı sokaklar, yıllar önce yaşanmış anıların izini taşır.

Ama o anılar artık yalnızca bir görüntü değil; dönüşen zihnin içinden geçen bir yansıma hâline gelir.

Çünkü zaman sadece ilerlemez; aynı zamanda bakışı da değiştirir.

Çocuklukta her şey daha büyüktür:

Sokaklar uzundur, duvarlar yüksektir, zaman ağır akar.

Bir çocuğun zihni, gördüğü her şeyi anlamlandırmak için büyütür.

O zamanlar dünya sınırlıdır ama o sınırların içi devasa bir evrendir.

Yıllar geçer.

Yeni şehirler görülür, farklı sesler duyulur, deneyimler birikir.

Zihin genişledikçe, aynı sokaklar dar gelmeye başlar.

Bir zamanlar evrenin merkezi olan yer, artık birkaç adımda geçilen küçük bir durak gibi görünür.

Bu dönüşüm, mekânın küçülmesi değil; algının değişmesidir.

Mekân Aynı, Bakış Değişmiş

Zihin büyüdükçe, mekânlar küçülür.

Artık yalnızca görülen değil, hissedilen de farklıdır.

İnsan aynı taş duvarlara bakar, ama başka anlamlar yükler.

Çünkü bakmak bir eylemse, görmek artık bir yoruma dönüşmüştür.

Bu da gösterir ki:

Mekânlar sabittir, ama zihinsel perspektif zamanla dönüşür.

Bir zamanlar ait hissedilen yerler, artık sadece bir geçmişin tanığı olur.

Bir zamanlar yuvaymış gibi gelen sokaklar, şimdi birer anı alanıdır.

İnsan büyüdükçe, aitlikten çok kendilik arar.

Ve bu arayış, eski yerlere yeni gözlerle bakmayı kaçınılmaz kılar.

Belleğin Haritası

Geçmişe dönmek, yalnızca nostaljiyle dolmak değildir.

Aslında bir sınamadır: Hâlâ o yere sığıyor muyum?

Çoğu zaman yanıt hayırdır.

Çünkü geçmiş, sadece yaşanmış bir dönem değil; artık aşılmış bir basamaktır.

Ve bu farkındalık bir yabancılaşma değil, içsel bir olgunluktur.

Hiçbir yer küçülmez.

Hiçbir sokak daralmaz.

Hiçbir duvar alçalmaz.

Büyüyen biziz.

Dönüşen bizim bakışımız.

Görmeyi öğrenen, artık eskisi gibi göremez.

Sonuç

Zamanla dönüşen zihinsel perspektif, bizi geçmişe düşman değil; geçmişe daha mesafeli, daha anlayışlı kılar.

Çünkü insan, kendi içinde büyüdükçe, mekânlara duyduğu bağlılık biçim değiştirir.

Bu da büyümenin sessiz ama derin bir göstergesidir.

***Bu yazı, çocukluğun geçtiği sokaklara başka bir gözle bakmayı deneyimleyen herkes için…

Fethiye