“Müzik, sözcüklerin yetmediği yerde başlar.” – Victor Hugo
Bazı şarkılar bir melodi olmaktan çok daha fazlasıdır. Dinlediğinizde bir haritaya dönüşür; sizi uzak coğrafyalara, kendi geçmişinize ya da iç dünyanızın saklı bir köşesine taşır. Son günlerde üç farklı kıtadan gelen, üç ayrı listeyle zaman geçirdim. Her biri başka bir titreşimdi, başka bir his, başka bir anlatı… Ve bu sesleri dinlerken, aslında biraz da kendimi duydum.
I. 3 MA – Nefes Gibi Akan Müzik
(Madagascar, Mali, Maroc)
Rajery (valiha), Ballaké Sissoko (kora) ve Driss El Maloumi (ud)… Üç ustanın buluştuğu 3 MA, sessizliğin konuştuğu bir albüm gibi. Enstrümanlar arasında bir diyalog var; ne yarış var ne üstünlük. Her biri diğerine alan açıyor, nefes oluyor.
Albümdeki “Anfass”, Arapça’da “nefes” demek. Bu parçayla birlikte müziğin gerçekten bir nefes gibi aktığını, kalbe temas ettiğini ve hiçbir söz söylemeden çok şey anlattığını fark ediyorsunuz.
Bu liste benim için içsel bir yolculuktu. Sessizlikte kendimle buluşmak, müziğin açtığı o iç odaya doğru yürümek gibi
II. Artemis – Dişil Gücün Cazla Buluştuğu Alan
Artemis, caz dünyasında güçlü kadın müzisyenlerin bir araya gelerek oluşturduğu uluslararası bir kolektif. Grubun adı bile bir metafor: doğanın, özgürlüğün ve bağımsızlığın tanrıçası Artemis.
Albümdeki parça isimleri bile birer şiir gibi:
- Komorebi – ağaçların arasından süzülen ışık,
- Petrichor – yağmur sonrası toprak kokusu,
- Sights Unseen – henüz görülmemiş ama hissedilenler…
Bu müzikte sezgi var. Zarafetle örülmüş bir güç, incelikli ama köklü bir varoluş duygusu.
Benim için Artemis listesi, içimdeki kadın enerjisini hem duyumsadığım hem de onurlandırdığım bir an oldu.
III. Olombelo Ricky – Direnişin Ritmi, Köklerin Melodisi
(Madagaskar’ın Toprağından Gelen Ses)
“Eo anilanao eo” – Malgaşça’da “Tam yanında durmak” demek.
Bu liste, Madagaskar’ın yerel ruhunu taşıyan Olombelo Ricky’nin şarkılarına ev sahipliği yapıyor. Ricky sadece bir müzisyen değil, aynı zamanda bir halk anlatıcısı.
Gasy 100% parçası kimlik ve sahiplenmeyi seslendirirken,
Napetrany gibi parçalar sanki bir bırakışın, teslimiyetin veya köklerle kurulan sessiz bağların hikâyesini anlatıyor.
Bu liste bana toprakla olan bağımı, kimlik ve aidiyet duygumu hatırlattı.
Bir halkın melodilerle nasıl konuştuğunu, nasıl direnip nasıl dua ettiğini duydum.
Ve Sonunda Şunu Anladım:
Müzik bazen bir sorunun cevabı değil, kendisidir.
Dinlediğim üç farklı liste bana şunu fısıldadı:
“Senin sesin çok uzaklarda değil. Bazen bir enstrümanın içinde, bazen bir kadının nefesinde, bazen toprağın ritminde.”
Müziği artık sadece dinlemiyorum.
Tadını çıkarıyorum, niyetini fark ediyorum, içinde kendime alan açıyorum.
Çünkü bazı melodiler kelimelerden daha çok şey anlatıyor.
- 3 MA – Madagascar, Mali, Maroc https://open.spotify.com/playlist/69mufXXF0TeGRu9WpOpLVr?si=UkJ8egZhRXKcDiZ310hqpA&pi=msetWnhTQGa2L
- Artemis – Arboresque https://open.spotify.com/playlist/2FZTnA9zf1VphBvso5X6Yh?si=sCPSkTDIScubfuC9hLlf9A&pi=IEBtd3xiRGGm_
- Olombelo Ricky – Eo anilanao eo https://open.spotify.com/playlist/2FZTnA9zf1VphBvso5X6Yh?si=sCPSkTDIScubfuC9hLlf9A&pi=IEBtd3xiRGGm_
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder