İyki Annem!

Yüz yıl geçse de içim sızlıyor.
İlk günkü gibi acım taze...

Bundan tam 14 yıl önce bugün annem bize veda etti. Zaman herşeye ilaç deniyor ya. Zaman sadece unutmak istediklerine ilaç. Hiç melek yüzlü bir insanı hafızandan silmeyi denediniz mi? Sana sadece tebessümle bakan. Başına birşey gelecek diye ödü kopan birini unutmak mümkün müdür? Her sabah içten bir gülümseme ile sana sarılan biri hayatından kayıp gitse. Ve sen daha çok genç olsan. Ancak o da henüz 53 yaşında hayata veda etmişse. Ve yapacağınız yüzlerce plan varsa. Ki planları her hatırladığında yüreğine bir acı çöküyorsa...
Sonra aklına gelir. Allahım dersin ya kardeşimin yaşında kaybetseydim annemi. O daha çocuktu. Annemin onun üzerinde kucak kokusu vardı. Annem onu hala kucağına alır severdi. Hatırlıyorum annem için hastanedeyiz. Kardeşim ortalıklarda yok. Sonra babam dedi ki bu çocuk fena şekilde dayak yemiş. Yüzü gözü bitmiş durumda. Karşı tarafta birşey yok. Tek parça. Öğrendikki kardeşimin acısı derin, dayak yersem belki acım hafifler... bu çocuk daha ilk okul çağından yeni çıkmış. Yüreği nasıl parçalandı ise aklına dayak yemek gelmiş. Arkadaş kavgasında ağzı yüzü gitmiş...
İşte hayat böyle birşey, aile kendinden daha çok düşündüğün ve içinin titrediği bir olgu.
Annemin bize bıraktığı en büyük miras; iyi insan olun! Şükretmesini bilin. Sabır tecrübeyle öğrenilir. Ama şükretmek herkese bahşedilen bir özellik değil derdi. İyi insan olmanın ahlaklı insan olmaktan geçtiğine. Ne olursa olsun hepimizin eşit yaratıldığına. Hiç birimizin farklı olmadığını ve herşeyi sevginin kurtaracağını söylerdi.
Söyledikleri kulağımızda küpe. Her kararımızda aklımızda.
Ne mutlu biz annemizle vakit geçirdik ve paylaştık.
Hayat ardınızda bıraktıklarınız kadar.
Sizi andıkları kadar varsınız.
Sunduğunuz sevgi kadar varsınız.
Sadece anne baba aile değil, hayat yaşattıklarınızla sizi ödüllendirmekte.
Varlığı ile yanımızda olmayan annemiz, duyguları ve bize öğrettikleri ile var.
Varlığı ile yanımızda olamayan annemiz, bizim varlığımızla bağlı olduğumuz kardeşlerimizin sevgisi ile var.
Bu hayatta Ne kadar yaşadığımız değil, neler yaşattığımızı bize gösteriyor.

İyki varsın annem! Ve iyki seni iyi hatırlıyorum!
Allah rahmet eylesin

#31/01/2003 #annem


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Etekleri Zil Çalmak

Prensip sahibi olabilmek