Gnothi Seauton 🌻

"Üzerinde durma cesareti gösteremediğimiz fikirler, yabancılaşmış bir görkemle bize geri döner." Özgün olabilmek. Özgünlük çoğunlukla çocuklarda gözlemlenir, yetişkin oldukça birilerine benzemeye ve örnek almaya başlarız. Yaptıklarımız başka kimliklere özenti ve beğeniden oluşur. Taklit etme yönümüzü kullanırız. Hem içsel hem dışsal olarak bunu başarırız. Peki nasıl özgün olabiliriz? Kendine has bir kişi nasıl olunur? Önce cesaret sanırım. Sonra dürüst olmak, ne arıyorsan kendinde ara, başka yere yönelme fikri önemli. Yıldızın kendinde saklı. Hiç düşündünüz mü kendimize ait parmak izimiz bile varken, ses tonumuz bile bize özelken neden özgün olamıyoruz. Çünkü kendimize güvenmiyoruz. İyi ya da kötü yanlarımızla bile kendimize güvenemiyoruz. Hep mükemmel olma çabası ve başkalarına özenmekle hayatımız geçiyor. Eğer üzerinde durursak ve ileriye doğru adım atarsak etrafımızdan ayrışıyoruz. Çocukken olduğu gibi değil mi? Çocuk olduğumuz zamanlarda etrafımızın bize karşı ya çok

Uzun zaman olmuş blogda yazı yazmayalı. Bu süreçte neler oldu acaba :) ? Hepimiz için son üç yıl zor geçti şüphesiz. Pandemi denilen hiç bilmediğimiz bir durumu deneyimledik. Ve bunu tüm dünya deneyimledi. Peki hayatımızda ne değişti? Ne değişmedi ki :) Öncelikle dip dibe olmamayı öğrendik. Sırada beklerken ensende soluğunu hissettiğin varlık artık biraz daha ötede sıraya girmeyi öğremiş olabilir. Ya da mecburi tokalaşmıyoruz. Aklımızdaki soru ; ben ne bileyim sen elini yıkadın mı? Başka örnek, artık yanak yanak öpmüyoruz. O yanak yanak öpmek nedir ayrı bir konu zaten. Böyle mecbur kaldığımız ancak pandemi ile özgür kaldığımız konular benim için olumlu oldu. Olumlu olmayansa dikte edilen zorunlu yasaklardı. Hem duygusal olarak hem de fiziksel olarak kısıtlanan özgürlüklerimiz. Peki pandemi bitti ve ilginç şekilde normal yaşamlarımıza geri döndük. Değişen ne oldu? Yani pandemi bitti herşey orada mı kaldı? Bu soruyu cesaret edip soran pandemi devam ederken sormuştur diye düşünüyorum