Hakikatli Olabilmek

Öğrendiklerimden yola çıkarak, eskiden yaşanılan varlık ve yokluk hallerinde hakikat böyle imiş denirdi. 

Nasipte bu varmış buna da şükür ederek mutlu olmayı, sabır çekerek sebatkar olmayı, toplumda 

had bilmeyi, her ortamda hor görmemeyi bilirdik. Ancak yaşadığımız şu anda artık iş çığrından çıkmış görünüyor. 

Sanki dünyaya başarı, zenginlik emaresi olarak geldik. EGO’lar tavan! Tüm maddi kazanım ve kayıplar insanın kendi zekasına, çabasına bağlanıyor. Hakikatin ve inancın hiç bir önemi yok bu hikayelerde, başarılılarında. Fazlasıyla şımarık insan görmek ve zorunlu muhatap olmak da kişiyi duyarsızlaştırıyor. 

Şansızlıklar, koşulların getirdiği olumsuzluklar doğrultusunda başarısız olan ya da yeterli olanakları olmayan kişiler de suçluluk hissine kapılıyor. Bu da toplumda kutuplaşmaya, onarılamaz ayrımcılığa yol açıyor. Oysaki bazen sadece hakikat bu demeyi bilmeliyiz. Demediğimiz için geldiğimiz nokta kendini bilmezlik hali. 

Kimse kimseden üstün değil. Kimse kimseden güçlü değil.

Bu şımarık yaşam şekillerinin sonucunda acı dersler almak kaçınılmaz. Yarını bilmediğimiz için güçlü olan biz değiliz... 

Hakikatli olmak, bunun farkında olmak, bugüne şükür, yarına sabırla uyandırır.