Anne olmanın üç hali; ben, sen, o!

Anneler gününde birşeyler yazmak beni yarayalacağından sonrasında birşeyler yazmak istedim...

Bir defasında anneler gününde, anneme hediye alacak param yokdu, ona kendi ellerim ile yaptığım limonlu pudingi hediye etmişdim. Afiyet ile yemişdik!

Şimdi düşünüyorum da puding çeşidini bile kendi damak zevkime uygun olarak annem için yapmışdım. Çünkü limon tadını (ben) çok seviyordum, bu hediyede bile bencillik yapmışdım. Ancak bildiğim birşey var ki, annem bu tatlıyı çok beğenmişdi...

Yaşamda karşılıksız ne var ise bunun sadece ailede oluştuğu. Karşılıksız, çıkarsız ne var ise de annede olduğu...

Çocuklukdan başlayıp da ne kadar yetişkin olursak olalım hep gözü üzerimizde bizle birlikde nefes alan, eğer uzakda olsa dahi, bize ulaşmak için teknolojinin her türlü nimetinden fayadalanan kişi annedir, Hiç bilmediği telesekreter aletine sanki sizle konuşur gibi sıkılmadan mesaj bırakan, bıraktığı mesajın sonunda “duyuyorsun değil mi? Anladın mı çocuğum diyen annedir!

Canın sıkkın ise, peşini bırakmayan, öğrenene kadar ne şaklabanlıklar yapan, öğrendiğinde de” aman üzüldüğün de bu muydu?” diyen... seni neşelendirmek için de başka türlü şaklabanlıklar yapan annedir...

Tatlının içine proteğin olsun diye et katan annendir, ( ben tanık oldum ). Sabah uykudan uyandırmak için çalar saatten daha fazla gürültü yapabilmeyi ve bu yüzden azimle odana yüz defa gelmeye üşenmeyen tek kişi annedir.

Yaşamın boyunca bir gün olsun kilolarına takılmayıp, canı gönülden sarıldığın, o kilolu haline aldırmadığın, anne kilolu olur mantığı ile beğendiğin tek kadın annendir.

Bilir misin evde gürültülü müzik dinlediğin zamanlarda sana bağırdığını, ancak sen evde olmadığın zamanlarda, sırf seni anlamak adına sevdiğin müzik çaldığında” aaa bu bizim kızın sevdiğii grup, açık kalsın, açık kalsın!” dediği, kişi annedir...

Sevgilinden ayrıldığında seni anlamaya çalışan; zaten beğenmemiştim, iyi oldu sana kimler kimler layık deyip, kendince destek olan!

Ailede herkesi idare edecek güce ve sabra sahip, her çocuğuna eşit davranmayı başarabilmiş, tek kişi annedir.

O’na söylediğin olumsuz söleri saniyesinde unutan, en anlamlı sözleri dakikası dakikası hafızasında yer eden yine annedir.

Anne olmak emek ister, yürek ister! Eğer şu yaşamında annen var ise başka birşeye sahip olmak gerekmez, çünkü sahip olduğun en değerli varlık budur! Çünkü hesapsız kitapsız sadece senin için yaşamına devam edecek tek varlık da annendir şüphesiz...

Arkadaşlarının yanında seni sanki küçücük çocuk gibi sevmesine kızıyorsan, öğünlerini atladığın için seni süreklia rayıp yemek yedin mi diye sorduğunda kızıyorsan, işe ya da okula yetişmen için seni uyandırma görevini çalar saatinden daha iyi yapabildiği için O'na kızıyorsan. Sırf seni doğduğun günden itibaren çoşkulu görmeye alıştığı için, her daim çoşkulu görmek için senden daha çoşkulu davrandığı için, O'nu çocukça bulup kızıyorsan... Bakış açılarınız farklı olduğu ve aslında senin tecrübenin on katı kadar dünya tecrübesibe sahip olduğu ancak bazı şeyleri yaşarak öğrenmenin yanında üzülmeyesin diye senden daha az biliyormuş gibi davranıp sırf seni cesaretlendirmek adına bu sana göre manyak hallere bürünüyorsa... Annen aslında senin yaşam kaynağın, desteğin, anne üzerinde çok da düşünülmeyecek, konuşmadan kucağına gömüldüğün en güvenli yerdir...

Eğer fırsatın var ise demeyeceğim bu yazının üzerine...

Yorumlar

NiLgÜn dedi ki…
Çok etkileyici...
Ben başka diyecek bişi bulamıyorum, duygulandım...
Fethiye Erkaş dedi ki…
naber Nilgün ya? :)
o zaman sana anne diyebilir miyim?:))

Bu blogdaki popüler yayınlar

Etekleri Zil Çalmak

Prensip sahibi olabilmek