Bülent Ortaçgil'den; Küçük Şeyler...

-







Bülent Ortaçgil'den

Küçük Şeyler
hep küçük şeyler bizi usandıran
küçük şeyler bizi utandıran
hep küçük şeyler
küçük şeyler bizi yarıştıran
küçük şeyler bizi uzlaştıran
küçük şeyler hepsi de küçücük şeyler
bizi yönlendiren, sevindiren, düşündüren
hep kısa anlar, mutluluklar
hayal görür uzun zamanlar
hep kısa anlar karar verdiğimiz
sonra günler boyu neden diye düşündüğümüz
kısa anlar hepside kısacık anlar
bizi yönlendiren, sevindiren, düşündüren
hep büyük düşler, büyük düşler peşinde koştuğumuz
sonra nerdeyiz diye içinde kaybolduğumuz
hep büyük düşler elimle tutamadığım
hiç görmediğim, yaşamadığım
büyük düşler hepsi de küçücük şeyler
bizi yönlendiren, sevindiren, düşündüren
hep küçük şeyler bizi savaştıran
küçük şeyler bizi barıştıran
hep küçük şeyler seni sevdiğim
küçük şeyler seni üzdüğüm
küçük şeyler hepsi minicik şeyler
bizi yönlendiren, sevindiren, düşündüren

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Prensip sahibi olabilmek

-
Resim
Yaşama tarafsız gözle bakıldığında, hiçbir kuralsızlık, dağınıklık veya katı bir kuralcılık görmeyiz. Kainat herkes için aynı şekilde yaratılmış, kimse için özel kurallar konulmamış. Herkes için zaman aynı şekilde ilerliyor. Hergün güneş aynı şekilde doğuyor. Gün bitiminde de güneş aynı şekilde batıyor. Mevsimler sırasıyla yaşanıyor. Böylelikle mevsimin bize getirdikleri yaşamın kaynağını oluşturuyor. Bu oluşumlar bir şekilde doğanın kendi kurallarını ve bu sayede de güven hissini yaşatıyor bize. Birey olarak da kendi iç dünyamızda oluşturduğumuz ilkelerimiz var. Bu doğduğumuz günden başlıyor; ailede. Bunlar ev içinde bulunan herkesi bağlayan ve ilişkileri bu sayede huzurlu olarak gelişmesini sağlaması, karakterimizi şekillendiriyor. Prensip sahibi olan ailenin, bazı kurallar koyması despot olmak anlamında algılanmamalı. Artık ailemizden ayrıldığımız, kendi ayaklarımız üzerinde durmaya başladığımızda, oluşturduğumuz ilkeler yaşamı sağlıklı olarak sürdürmemizi kolaylaştırır. Kuralsızlık
Devamı

Etekleri Zil Çalmak

-
Resim
Etekleri Zil Çalmak Osmanli'da gayrimuslimler (hamamlarda saniyorum) giysi uclarina minik çanlar takmak ve yürüdüklerinde yerlerini belli etmek zorundaymislar. Etekleri zil calmak deyimi de buradan geliyor. Başka bir rivayete göre de; vaktiyle Anadolu’nun bir şehrinde, herkesin sevdiği, hürmet ettiği, keramet sahibi güler yüzlü, tatlı dilli bir kişi varmış. Bu kişinin, pabuçlarının sivri ucunda, cübbesinin eteklerinde yüzlerce ufak kuzu çıngırağı varmış. Uzaktan bu kişinin geldiğini herkes çıngırağın çıkardığı sesten anlarmış. Bu çıngırakları neden taktığını soranlara: —Efendim, insan bilmeyerek görmeyerek yerdeki karıncaları çiğneyebilir. Onları ürkütüp kaçmalarını sağlamak için olduğu kadar, tehlikeli ve zararlı hayvanlar da benim onları ezeceğimi anlayıp saklandıkları yerden kaçmak isterken ortaya çıkmalarına sebep olur, diye yanıtlarmış. Bir gün emniyet kuvvetleri bir takip sonucu pusu kurarak azılı harami çetesinin saklandığı yerden çıkmasını beklerken, o sırada çıngıraklı kiş
Devamı

Özgün Olmak

-
Resim
"Üzerinde durma cesareti gösteremediğimiz fikirler, yabancılaşmış bir görkemle bize geri döner." Özgün olabilmek. Özgünlük çoğunlukla çocuklarda gözlemlenir, yetişkin oldukça birilerine benzemeye ve örnek almaya başlarız. Yaptıklarımız başka kimliklere özenti ve beğeniden oluşur. Taklit etme yönümüzü kullanırız. Hem içsel hem dışsal olarak bunu başarırız. Peki nasıl özgün olabiliriz? Kendine has bir kişi nasıl olunur? Önce cesaret sanırım. Sonra dürüst olmak, ne arıyorsan kendinde ara, başka yere yönelme fikri önemli. Yıldızın kendinde saklı. Hiç düşündünüz mü kendimize ait parmak izimiz bile varken, ses tonumuz bile bize özelken neden özgün olamıyoruz. Çünkü kendimize güvenmiyoruz. İyi ya da kötü yanlarımızla bile kendimize güvenemiyoruz. Hep mükemmel olma çabası ve başkalarına özenmekle hayatımız geçiyor. Eğer üzerinde durursak ve ileriye doğru adım atarsak etrafımızdan ayrışıyoruz. Çocukken olduğu gibi değil mi? Çocuk olduğumuz zamanlarda etrafımızın bize karşı ya çok
Devamı