Gittikçe Babama Benzemeye Başladım Ben!



Bu bayram fark ettim ki bayramı yaşatan tek büyüğüm babam kalmış! Bunu fark etmek elbette acı oldu. Ancak acılardır bizleri büyüten ve ayakta tutan.
Kendisi Çanakkale’de yaşamakta. Yıllar yılı ezeli bir rekabet vardır aramızda. Kim daha başarılı, kim daha çalışkan, kim neleri başarmış? Dört çocuk sahibi babam bir tek beni acımasızca eleştirir. Önüme hep bir üst seviyeyi koyar, hadi bunu da başar der! Yıllar yılı süre gelen bu mesafeli ilişkimiz gün geçtikçe daha dostça daha arkadaşça bir hal almakta.
Ve fark ediyorum ki, ben gittikçe babama benzemeye başlıyorum. Olaylara bakışım, duruşum gittikçe babam olmakta!
Bir olay gerçekleştiğinde aynı tepkileri gösteriyorum, bazen bu durumu fark edip de kendime güldüğüm çok oluyor...
Babam da dedem için aynı duyguları hissettiğinden bahsederdi.
Bu bayram da sağolsun bizi ziyarete geldi Babam. Biz gidemediğimiz için babam geldi! Herkesin kendine göre planları olunca toparlanıp da gidemedik bir türlü Çanakkale'ye. Ben bayramın ikinci günü bir gezi planı yapmıştım. Günümüzde artık her tatili değerlendirmek şart oluyor. O kadar çok çalışıyoruz ki, haklı olarak da farklı yerlerde zaman geçirmek istiyoruz. Haklı olarak; hepimiz!
Çocukluğumdaki bayramlarda babam hep bizi sevindirirdi. Yeni kıyafetler ile bayram heyecanı bir başka olurdu. Şimdi şartlar değişmekte, bu kez ben babam için hediyeler almaktayım. ve bunu yaparken de çok keyifleniyorum. Keyfim; aldığım hediyeleri babamın beğenmesi, kendine yakıştırması oluyor.
Bayramlar hakkaten çok değerli, özel ve özel hissetmenizi sağlayan bu günleri yaşamak, yaşatmak için de elimizden gelini yapmalıyız diye düşünüyorum...
İnşallah önümüzdeki tüm bayramlarda sevinçlerimiz hep daim olur, sıramız saşmadan biz de yaşarız böyle mutlulukları. Paylaşırız ve anılarımızı hep taze tutarız,...
sevgiler.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Etekleri Zil Çalmak

Prensip sahibi olabilmek